هوا چقدر خوب و دو نفره ست ...
من هستم و خدا ...
و در جاده ی زندگی ،
صورتم مهمان نسیمی که معطر شده از امید ...
به خودم میگم :
هیچ چیز ارزش این رو نداره که
دستم رو از دستان مهربون خدا بکشم
بیرون و بگذارم تو دست غیر خدا ...
فقط خداااااااااااااا...
نوشته شده در شنبه 91/4/17ساعت
11:28 صبح توسط نفیسه نظرات ( ) |
آخرین مطالب
| Design By : RoozGozar.com |
