غروب است
و دلم می گیرد از رویای گندم
دلم می گیرد از تنهایی شب های گندم
مرا باکی ازین غربت ازین بی کس شدن نیست
کمر بشکسته از بی رحمی سودای گندم
خدایا شاهدی بر حال و روز خسته من
چه می آید بگو آیا ؟؟؟
نوشته شده در یکشنبه 91/6/5ساعت
6:14 عصر توسط نفیسه نظرات ( ) |
آخرین مطالب
| Design By : RoozGozar.com |
